मी आतापर्यंत जगलेल्या जीवनात आनंदी आहे: वहिदा रहमान

वहिदा रहमान या त्यांच्या काळातील प्रसिद्ध अभिनेत्री होत्या.  त्यांनी आपल्या करिअरची सुरुवात तेलुगू चित्रपटातून केली. नंतर गुरू दत्त यांनी त्यांना हिंदी चित्रपटात आणले.  गुरु दत्त निर्मित 'सीआयडी' हा त्यांचा पहिला हिंदी चित्रपट होता. वहिदा रहमान यांचे 'गाइड', 'प्यासा', 'चौधवीन का चांद', 'कागज के फूल', 'साहब बीवी और गुलाम' आणि 'तीसरी कसम' असे काही प्रमुख हिंदी चित्रपट आहेत.चित्रपट जगतातील प्रतिष्ठित फिल्मफेअर पुरस्काराशिवाय वहिदा यांना राष्ट्रीय पुरस्कारानेही गौरविण्यात आले आहे.  त्यांना फिल्मफेअर लाइफ टाईम अचिव्हमेंट अवॉर्ड, एनटीआर अवॉर्ड आणि इंडियन फिल्म पर्सनॅलिटी ऑफ द इयर शताब्दी पुरस्कार देखील मिळाला आहे.वहिदा यांना पद्मश्री आणि पद्मभूषणनेही गौरविण्यात आले आहे.  विविध मुलाखतीच्या आधारावर वहिदा रेहमान यांच्या जीवणाविषयीच्या गोष्टी त्यांच्याच शब्दात.

अशा प्रकारे मीआले  चित्रपटांमध्ये: माझा जन्म 3 फेब्रुवारी 1938 रोजी चिंगुलपेट, तामिळनाडू येथे झाला.माझ्या आईचे नाव मुमताज बेगम, वडिलांचे नाव मोहम्मद अब्दुर रहमान, जे आयएएस अधिकारी होते. आम्ही चार बहिणी झाहिदा, सईदा, शाहिदा आणि मी वहिदा. आम्ही सगळेच अभ्यासात हुशार होतो, पण त्यातल्या त्यात मी अधिक अभ्यासात हुशार होते. मला डॉक्टर व्हायचे होते.दक्षिण संस्कृतीनुसार आम्हा सर्व बहिणींना भरतनाट्यम शिकवले जायचे.  अब्बांची विशाखापट्टणमला बदली झाल्यावर आम्ही सगळे इथे येऊन स्थायिक झालो.जेव्हा मी क्लास आठमध्ये होते, तेव्हा आमचे जीवनात असे काही वादळ आले, ज्याची आम्ही कल्पनाही केली नव्हती.अब्बांचे हृदयविकाराच्या झटक्याने निधन झाले.  त्यानंतर आई वारंवार आजारी पडू लागली.घरात पैशांची कमतरता भासू लागली होती.  एका सांस्कृतिक कार्यक्रमात डान्स करताना पाहून मला साऊथच्या 'रोजालु मरयायी' या तेलगू चित्रपटाची ऑफर मिळाली. या चित्रपटाच्या यशाने मला माझ्या आईच्या आजारावर उपचार करून घेता येतील असे वाटू लागले.  मग मी डॉक्टर होण्याचा विचार सोडून दिला आणि अभिनयात क्षेत्रात उतरले.

गुरू दत्त यांनी मला हिंदी चित्रपटात आणले: एका पार्टीत बॉम्बेचे नवोदित निर्माते गुरु दत्त यांच्याशी माझी ओळख झाली.गुरुदत्त यांनी मला मुंबईला येण्याचे निमंत्रण दिले. मी त्यांना म्हणालो, "मी आईशिवाय कुठेही जात नाही."  तर तो म्हणाले, मी तुला तुझ्या आईसोबत येण्याचे आमंत्रण देत आहे.'काही दिवसांनी मी अम्मीसोबत चेन्नईहून मुंबईला आले.  1955 मध्येही मुंबईची गर्दी, वाहनांचा आवाज ऐकून मी अम्मीला म्हणाले, 'या शहरात खूप गोंगाट आहे, आपण इथे कसे राहू शकू?'  पण नंतर माझे मन मुंबईत रमले.

त्यामुळे व्हॅम्पची भूमिका स्वीकारली: 1956 च्या 'सीआयडी' चित्रपटासाठी, गुरु दत्त यांनी त्यांच्या होम प्रोडक्शन चित्रपटाचे दिग्दर्शक राज खोसला यांच्याशी माझी ओळख करून दिली. या चित्रपटात शकीलासोबत देव आनंदची जोडी फायनल झाली.राज खोसलाजींनी मला कामिनीचे पात्र समजावून सांगितले. ते व्हॅम्पचे पात्र होते, मला ते पात्र आव्हानात्मक वाटले, मी ते स्वीकारले. पण नंतर जेव्हा हा चित्रपट प्रचंड गाजला तेव्हा लोकांनी मला सांगितले, “तू तुझ्या पहिल्या चित्रपटात नकारात्मक भूमिका करायला नको होतीस.तेव्हा मला हिंदीचे फारसे ज्ञान नव्हते.  हिंदी चित्रपटांची पद्धत, इथे कोणत्या प्रकारचे चित्रपट बनतात. मी माझी भूमिका कशी करावी याचे मला काहीच ज्ञान नव्हते.  पण हो, मी व्हॅम्प भूमिका का केली याचे कधी वाईट वाटले नाही?

'गाईड' चित्रपटासाठी नकार : 'सोलहवां साल' या चित्रपटाच्या वेळी दिग्दर्शक राज खोसला यांच्याशी माझे मतभेद झाले होते, त्यामुळे त्यांच्याबद्दल माझ्या मनात तीव्र नाराजीच्या भावना निर्माण झाल्या होत्या.‘गाईड’ चित्रपटाचा प्रोजेक्ट तयार झाला तेव्हा देव साहेबांनी मला हा चित्रपट ऑफर केला.  त्यानंतर त्याचे इंटरप्रिटेशन डायरेक्टर राज खोसला होते. मी देवला या चित्रपटासाठी नकार दिला.  देव यांनी स्पष्ट केले की, कधीकधी चित्रपटांच्या सेटवर असे क्रिएटिव आर्ग्यूमेंटस होत राहतात, ते तिथेच विसरले पाहिजे.पण मी त्याला 'गाईड' करायला नकार देत राहिले.  नंतर खोसला हे या चित्रपटापासून बाजूला झाल्यावर  चेतन आनंद यांनी चित्रपटाची सूत्रे हाती घेतली. त्यानंतर त्यांच्या तारखा दुसर्‍या चित्रपट प्रकल्पाशी जोडल्या गेल्याने तेही या चित्रपटापासून बाजूला झाले. त्यानंतर विजय आनंद यांनी 'गाइड' चित्रपट दिग्दर्शित करण्याचे ठरले.मग मीही 'गाईड'मधली रोझीची भूमिका आनंदाने स्वीकारली.  आजही हा चित्रपट आणि हे पात्र माझ्या हृदयाच्या खूप जवळ आहे. 

माय लाइफ माय फॅमिली: माझे लग्न 1974 मध्ये अभिनेता आणि उद्योगपती कमल जीत यांच्याशी झाले.  2000 मध्ये कमलजीत यांचे निधन झाले. त्यानंतर मी चित्रपटांपासून दूर झाले.  नंतर काही चित्रपट केले.  पण आता मी चित्रपट करत नाहीये.  मी आतापर्यंत जगलेल्या जीवनात खूप आनंदी आहे.  आता माझे जीवन म्हणजे माझे कुटुंब आहे.माझी मुलगी काशवी (रेखी) हिने लग्न केलेले नाही.  शिक्षणानंतर काशवी पटकथा लेखन करते आहे.काशवी माझ्यासोबत राहते.  माझा मुलगा सोहेल परदेशात राहतो.  माझी सून आणि मुलगा नेहमी मुंबईला येत असतात.मला माझ्या मुलांसोबत राहयाला आवडते. मी सकाळी लवकर उठते.  मी सकाळी ७ ते ९ या वेळेत बागकाम करते.  मी पंधरा मिनिटे योगा आणि प्राणायाम करते.  वर्तमानपत्र वाचणे, टीव्हीवर बातम्या पाहणे आणि जेव्हा जेव्हा माझा मूड असतो तेव्हा मी स्वयंपाकघरात जाऊन डिश बनवते.आता अभिनयाचा विचार नाही.  मला नव्या पिढीतील कलाकारांचा अभिनय पाहायला आवडतो.